Phonsavan, olifantje rijden en Vietnam!

Een verslagje vanuit Hanoi!

Het was wel even omschakelen van alles samen doen naar ineens alleen. Zo vreemd om ineens niet meer met een ander te bespreken wat je die dag gaat doen.
Nadat Alex weg was gegaan meteen een busticket naar Phonsavan geboekt voor de volgende avond. Ik had de keuze uit een gewone VIP bus en een sleeperbus. Met m'n vorige ervaringen met de sleeperbus in gedachte twijfelde ik dus geen moment om het ticket te boeken voor de gewone bus. De volgende ochtend lag er echter een bericht voor me bij het hostel van de travelagency dat ik even langs moest komen. Argwanend ging ik er naartoe en ja hoor.. De gewone bus zou deze avond niet vertrekken en ik kon alleen mee met de sleeperbus. Ik was zo ontzettend pissig en boos maar aangezien ik echt niet nog een dag in Vientiane wilde blijven, moest ik wel die nacht met de bus. Toch maar toegegeven dus... Kennelijk had ik toch een engeltje op m'n schouder want de bus was helemaal volgeladen, behalve de plek naast mij! Ik had dus een tweepersoonsplek (zo groot als een 1persoonsbed) helemaal voor mezelf. Bijna de hele nacht geslapen. Al met al was het zo erg niet! Bij aankomst in Phonsavan zag het er alleen allemaal iets minder rooskleurig uit. De plaats was miniscuul, echt 1 straat en er zou die dag geen tour gaan naar de Plain of Jars, de enige reden dat ik uberhaupt naar Phonsavan was gekomen. Tijdens het ontbijten kwam er een groep meiden binnen die die dag naar de Plains zouden gaan. Ik m'n brutale schoenen maar aangetrokken en gevraagd of ik mee mocht en dat vonden ze helemaal leuk en geen enkel probleem. De guide die hen op zou halen een half uur later dacht daar alleen anders over. Het was voor hem allemaal veel te veel gedoe als er een extra iemand mee ging dus het feest ging niet door. Kennelijk wilde hij geen geld verdienen aan een extra toerist, rare kerel.. Eerst maar meteen een ticket geboekt voor de volgende ochtend terug naar Luang Prabang, kon in ieder geval weg uit dat gat! Bij de travelagency wel wat tips gekregen wat ik kon doen om toch naar de Plains te gaan vandaag en ik besloot om een fiets te huren en zelf te gaan, dan maar geen tour met guide. Ze vertelden me dat het te ver was om in totaal 30km te fietsen en alledrie de Jar sites te bezoeken. Ik geloofde dat uiteraard niet als Hollander met fietservaring! Na nog geen 10 minuten dacht ik daar alleen al anders over. Wat ze er namelijk eventjes voor het gemak niet bij hadden verteld was dat het suuuuper bergachtig was! Met een krakkemikkige fiets zonder versnellingen geen pretje kan ik jullie vertellen! Ik ben niet verder gekomen dan de eerste site en denk dat ik niks gemist heb aan de andere sites. Het was wel indrukwekkend om te zien dat er ineens zo enorm veel, gigantische stenen potten stonden maar in the end is een steen ook maar een steen. Wel even een behoorlijke tijd rondgelopen daar (ook om even uit te rusten van de fietsrit!) en toen weer teruggefietst en de rest van de dag doorgebracht met helemaal niks doen!
De volgende dag weer een briljante busrit, met een plasstop bij een berg waar de vrouwen letterlijk in de rij gingen staan om vervolgens allemaal achter hetzelfde bosje te verdwijnen om te gaan wild plassen.. Heel bijzonder haha!
Zondag in Luang Prabang meteen een tour voor de volgende ochtend geboekt om te gaan olifant rijden en geinformeerd naar de reis naar Vietnam. 24 Aziatische uren (oftewel reken op zo'n 30) met de sleeperbus.. 24 uur plat liggen dus naast een vreemde.. Geen optie als je het mij vraagt! Lekker decadent dus maar gewoon een vliegticket geboekt naar Hanoi voor 9 oktober. Een hele geruststelling :)
En toen was maandagochtend het moment eindelijk daar: ik mocht olifantje rijden! Dat wilde ik al zo lang doen en het was zover! In het park aangekomen werd ons eerst kort iets verteld over de olifant en toen mochten we plaats nemen in het houten zitje op de rug van de olifant. Ik was natuurlijk alleen en aangezien we met een oneven aantal waren (wel 3 hele personen haha) zat ik in m'n eentje op de olifant. Toen we een tijdje onderweg waren vroeg de mahout (olifantentrainer) of ik op de olifant z'n nek wilde zitten. Wauw! Dat wilde ik natuurlijk wel! De mahout ging in het houten zitje en ik mocht echt de olifant 'besturen'. Af en toe was het wel een beetje spannend als we een stijle heuvel af moesten maar dan hield de mahout me vast aan m'n rugtas. Na een uitgebreide fotosessie (de mahout hield niet op met foto's van me maken!) nog een stukje verder gereden en voor het laatste stukje weer omgewisseld zodat de mahout de olifant terug naar het park kon leiden. In het park een tros bananen aan m'n olifant gevoerd en toen was het tijd om te badderen! :)
Met de olifant de rivier in (de mahout uiteraard ook op z'n rug) en hem wassen. Wat een ervaring was dat! Zo ontzettend gaaf!
Terug in de stad een zwembad opgezocht en de rest van de dag heerlijk gerelaxt. 's Avonds met een groepje gaan eten op een marktje met allemaal interessante dingen en van alles wat geprobeerd. Daarna nog een paar biertjes in een enorm leuk barretje gedaan en een wel heel dronken Australier van 48 jaar oud ontmoet. Tot op de dag van vandaag vragen we ons met z'n allen af of hij ooit z'n hotel nog heeft teruggevonden (our guess..: NO! haha).
Ik wist natuurlijk wel dat ik in een totaal ander land was met totaal andere gebruiken maar toen ik in het vliegtuig zat naar Hanoi en het ineens 40 minuten eerder vertrok dan de geplande tijd was ik toch wel even in verwarring.. Zoiets had ik nog nooit meegemaakt en zal ik ook niet gauw nog een keer meemaken denk ik zo!
Op de vlucht een Engels meisje ontmoet en met haar een taxi gedeeld naar de stad. Gelukkig maar want wat was dat een gedoe! De driver had geen idee waar hij naartoe moest, om de 100 meter stopte hij weer om z'n raampje naar beneden te gooien en aan een voorbijganger te vragen waar het was. Wel 10 keer de kaart aan hem laten zien maar het was echt een onmogelijke opgave ofzo, hij bleef maar rondjes rijden en moeilijk doen. We wilden eigenlijk allebei naar een ander hostel maar toen we eindelijk het hostel van het meisje hadden gevonden en die kerel ons het bedrag op de meter wilde laten betalen terwijl we een prijs af hadden gesproken op het vliegveld en het z'n eigen schuld was dat hij verdwaald was, wilde ik echt niet nog bij hem in de taxi stappen en me ergens anders af laten zetten. Snel hem het afgesproken bedrag gegeven (te weinig dus naar zijn mening) en weggespurt naat het hostel.
's Avonds gegeten samen met 2 vrienden van het meisje en daarna een barretje opgezocht om nog wat te drinken. Samen met een duitse jongen die we opgepikt hadden in het hostel naar het gedeelte met de barretjes gelopen en daar uiteindelijk beland bij een vrouwtje dat op de hoek van de straat een fust bier had staan en een paar krukjes, what more do you need! Zaten daar uiteindelijk met een hele grote groep en toen de politie langsreed en ze echt moest sluiten nog even naar de Irish pub gegaan. Die moest eigenlijk ook dicht en dus deed een van de medewerkers snel even het rolluik omhoog zodat we nog naar binnen konden en het bleek helemaal afgeladen met mensen daar! Wat een avond!
Woensdagochtend meegegaan met de walking tour around town van het hostel en de eerste echte indrukken opgedaan van Hanoi. Wat een leuke stad! Rest van de dag doorgebracht met wat culturele dingen en 's avonds weer afgesproken om te gaan eten met het engelse meisje. In onze dormroom nog wat andere mensen opgesnort om mee te gaan en uiteindelijk weer met een aardig groepje op pad gegaan. Het alleen reizen is zo alleen niet!! :)
We wilden nog naar een 'waterpuppet show', schijnbaar helemaal Vietnamees en iets wat je echt niet moet missen (geen ideeee wat ik me hierbij voor moet stellen maar goed). We waren net te laat voor de laatste voorstelling dus dat staat voor vanmiddag op de planning! 10 oktober (gisteren dus) werd Independence Day gevierd hier en waren her en der door de stad podia met optredens. Even blijven hangen bij een zangeres en daarna nog een stel clowns en een acrobaat zien optreden. Weinig enthousiast publiek dus toen hebben wij maar elke keer het applaus ingezet, en met succes: iedereen deed mee!
Vanavond ga ik vanuit hier met een tour naar Sapa, een plaatsje in de bergen waar we een paar trekkings gaan doen en een homestay hebben bij een bergstam. Ben heel benieuwd!

Dat waren weer m'n belevenissen so far!
Nog maar 5 weekjes te gaan, de tijd gaat enorm snel!