Vietnam, Vietnam

Sapa, wat was het daar mooi! Maar ook behoorlijk zwaar! Iedereen kwam braaf aan met een paar goede trekkingschoenen voor de 12km op de eerste dag en nog eens 6km op de tweede dag. Ik kwam aan met mn Vans :) Heel leuk als je door de modder moet ploeteren... Was een behoorlijke zware wandeling die alsmaar bergop en afwaarts ging, gecombineerd met modder en glibberige rotsen. Er liep een grote groep vrouwen mee van een van de bergstammen waar we langs zouden lopen en die hielpen iedereen enorm. Daar moest natuurlijk wel een prijs voor betaald worden want tijdens de lunch waren ze ineens niet meer zo vriendelijk maar wilden ze allemaal scheiss aan ons verkopen, en hardnekking dat ze waren!! Volgens mij is niemand aan ze ontsnapt. Na een lunch met smerige noodlesoup weer op pad en op naar de homestay. Nou is de benaming homestay wel een beetje overdreven. Ja, je slaapt bij mensen thuis maar meer omdat zij in het hostel wonen dat ze runnen dan dat wij sliepen in hun huis. Wel een enorm gezellige tijd gehad daar! En zelf springrolls gemaakt samen met onze geweldige en hilarische gids. Na het eten met zn allen om 20.00 onze bedjes ingedoken want wat waren we kapot na die trekking!
De volgende dag stond ons nog 6km te wachten, waar we goed op voorbereid werden met een ontbijtje van heerlijke banana pancakes :) Na de wandeling hadden we nog een paar uurtjes over in Sapa, die we fijn hebben doorgebracht met taartjes eten en hot red wine drinken (christmas in a cup, echt heerlijk!). Aangezien een jongen in onze groep zo stom geweest was om het woord pizza te gebruiken ergens midden op de dag, hadden we met zn allen intense zin in pizza. Uiteraard werd er dus een zoektocht naar een pizzatent gestart vlak voor we weer de nachttrein in moesten naar Hanoi. Met succes! Hele lekkere pizza (voor Vietnamese begrippen). Omdat we niet veel tijd hadden, vroegen we of ze een pizzadoos hadden zodat we onze pizza's mee konden nemen. Natuurlijk hadden ze die! Dus kregen we onze pizza op een kartonnetje en met een plastic zakje erom..
Om 5.00 teruggekomen uit Sapa en meteen een ticket voor 3 uur later naar Halong Bay geboekt, zodat we nog een paar dagen met de groep hadden die ook in Sapa was.
Halong Bay was echt adembenemend mooi en zeker de benaming wereldwonder waardig! Rustig door het water gevaren, gestopt bij een uitkijkpunt waar we een fikse wandeling omhoog voor moesten maken (achja, de beentjes waren toch al verzuurd door Sapa, dus dit kon er ook nog wel bij) en daarna nog gaan kayakken. We hadden gehoopt op een dagje chillen maar dat zat er niet helemaal in.. Gelukkig daarna geen verplichtingen meer en lekker gechillt op het dek van de boot. Voor het diner kregen we hetzelfde als de lunch en dat terwijl de lunch al niet lekker was.. Beetje een minpuntje!
De volgende ochtend ging een gedeelte van de groep terug naar Hanoi en een gedeelte bleef in Halong Bay. Ik was 1 van de lucky ones die een langere trip had geboekt. De grote boot zette ons af bij een steiger, waar we op een bus gingen naar een ander haventje. Daar stond een bootje voor ons klaar om ons naar ons eigen prive eilandje te brengen! Bungalows aan het strand en niemand om ons te storen, heerlijk! Fijn dagje gehad, maar dat lijkt me vanzelfsprekend :) De nacht verliep alleen een tikkeltje minder soepel toen er ineens een rat over mn voeten liep! Het lichtknopje was mn grote vriend! Zou mij niet gebeuren dat ie nog een keer kwam en ik dan niet kon zien waar ie naartoe ging!
Helaas was de pret alweer vroeg voorbij en moesten we al vrij snel weer terug op de grote boot om naar het mainland te varen. Gelukkig konden we daar nog een paar uur relaxen (again een priveboot voor ons 4en!) en kregen we 'lunch' geserveerd om 10.30. Geen van ons wilde terug naar het megadrukke Hanoi, maar daar was helaas niks aan te doen.
Door al het crappy eten van de afgelopen dagen snakten we naar westers eten en zijn we met 3 meiden een heerlijke, megagrote burger gaan eten. Wat een mens al niet gelukkig kan maken :)
Daarna nog 1 dagje doorgebracht in Hanoi, afscheid genomen van iedereen die ik so far ontmoet had en met de nachtbus afgereisd naar Hue.
Wat een wereld van verschil met Hanoi. Het is hier zo lekker rustig! Al word ik wel echt compleet gestoord van alle cyclo's en moto's die willen dat je bij hun achterop springt.. Maar daar zal ik nog wel een paar weekjes mee moeten leven, is geen ontkomen aan hier!